Sprawa jest tematem dla niezgorszej dysputy naukowej. Spójrzmy na to, do czego doszli uczeni.

Od początku – jak to wyewoluowało?

Homo sapiens to gatunek odznaczający się bardzo ciekawymi cechami pod tym względem. Jesteśmy jedynymi znanymi przyrodzie zwierzątkami, u których kobiece piersi mają zawsze pełny kształt – nawet poza okresem karmienia. Jesteśmy też prawdopodobnie jedynym gatunkiem, u którego stymulacja piersi dostarcza jakichkolwiek bodźców w sferze intymnej. Co więcej, kiedy zaczęliśmy chodzić na dwóch nogach i nasz szkielet wyewoluował do obecnej formy, zaczęliśmy uprawiać seks w sposób zupełnie do tej pory w przyrodzie nieznany! Potrafimy robić to twarzą w twarz.


To bardzo istotny punkt w tych obserwacjach, bo stosunki płciowe u zwierząt zawsze odbywają się „od tyłu”, a u wielu gatunków naczelnych jesteśmy w stanie zaobserwować, że ich pośladki są w szczególny sposób wyeksponowane i mają działać jak wabik na samców. Cóż zrobić, kiedy samiec poznaje samicę au face i dopiero po tym spotkaniu decyduje o dalszych krokach?

Wielu naukowców obstaje w tym miejscu za tezą, mówiącą o tym, że piersi w pewien sposób przejęły funkcje pośladków i to właśnie one przy kontakcie twarzą w twarz mają wzbudzać bezpośrednie seksualne skojarzenia i pożądanie u samców. Nie da się ukryć, że nawet kształtem piersi są bardzo zbliżone do pośladków i obcowanie z tym pięknym widokiem zawsze wywołuje efekt estetycznego dobrobytu. Bo w końcu wszyscy lubimy otaczać się ładnymi rzeczami.


Pewną seksualną analogią między pośladkami i biustami jest też to, że wielu z nas (samców) ma nieodpartą ochotę zrobić między piersiami to samo, co między pośladkami… w ramach tego wpisu nie wchodźmy może zbyt głęboko w szczegóły – w internecie można znaleźć sporo „filmów dokumentalnych” wyczerpujących ten temat. Kolega, rzecz jasna, opowiadał.

Fascynacja, no inaczej być nie może!

Wystarczy przejrzeć naszą sztukę z ostatnich kilku tysięcy lat, by mieć pewność, że piersi zawsze nas fascynowały (podobnie jak fallusy, ale o tym może kiedy indziej – np. nigdy). Mężczyźni zawsze lgnęli do piersi i to wcale nie za sprawą edukacji czy przyjętych wzorców zachowań. Stąd wiemy, że nasza fascynacja biustami jest bardzo głęboko umiejscowiona w zestawie naszych podstawowych potrzeb i żądz.


Wiemy już, jakie jest podłoże, dowiedzmy się teraz, jaką to ma moc.
Eksperyment był prosty: Wybierasz małą wypłatę dzisiaj czy większą za dwa tygodnie?

Mężczyźni, którym odtworzono na telewizorach scenki biblijne, chętniej wybierali wypłatę za dwa tygodnie. Panowie oglądający kobiety w bikini biegające po plaży w zwolnionym tempie… chętniej sięgali po małą wypłatę w tej chwili.

Obserwacja jest prosta, od cycków się miesza w głowie i w ich obecności chętniej podejmujemy „złe” decyzje. To fakt. Pogódźmy się z tym.

A dlaczego tak jest?

Mózg przetwarzając obraz piersi interpretuje to jako przyjemne uczucie, pobudzając przy okazji nasze „ośrodki nagrody”. Po dobrej dawce biustów jest nam miło i przyjemnie, więc chętniej „dogadzamy sobie” kolejnymi małymi czy dużymi przyjemnościami.

Tak… piersi odbierają nam zmysły. Po prostu. To fakt.

Jest jeszcze jedna teoria.

W trakcie stymulowania brodawek u kobiet uwalniana jest oksytocyna, która wywołuje m.in. mikroskurcze ułatwiające karmienie potomstwa. Właśnie w trakcie karmienia powstaje ta silna więź między matką i dzieckiem. Rozkładając to na najbardziej prymitywne aspekty, po prostu uczą się nawzajem swojego zapachu, wyglądu, głosu etc… i przyzwyczajają się do siebie.


Uważa się, że zupełnie tak samo może to działać w trakcie związku. Duża dawka hormonu w trakcie stymulacji piersi powoduje większe przywiązanie do partnera, a jeśli robimy to twarzą w twarz, to dodajemy sobie jeszcze bodźce wzrokowe (o ile nie gasimy zawsze światła).

Ergo

Piersi mają ogromne znaczenie w nawiązywaniu kontaktów i więzi. Jesteśmy tak stworzeni, że nas pociągają, a kobiety są stworzone tak, by nas pociągać. Tak po prostu jest! No ale pamiętajmy, że kultura i dobre wychowanie zawsze zobowiązują.