Akrobaci są zdolni do wykonywania ewolucji przeczących prawom fizyki znanych w codziennym życiu. Wśród nich jednymi z najlepszych są chińscy gimnastycy. A wszystko dzięki fabrykom akrobatów.

Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu ludzkie ciało jest zdolne wykonywać niesamowite rzeczy. Kluczem do sukcesu w gimnastyce jest suma trzech czynników: elastyczności, siły i koordynacji. 

Po igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2008 roku było głośno o tak zwanych fabrykach medalistów olimpijskich w Chinach. Gdzie w srogim tonie oceniano ośrodki sportowe w Państwie Środka. Temat pojawił się tuż po ogłoszeniu klasyfikacji medalowej, którą wygrały Chiny, a USA zajęło 2 miejsce. Wcześniej przez każdą olimpiadę z rzędu bezkonkurencyjnie wygrywały Stany, czyżby Wielki Brat się wystraszył Chińskiego Smoka?

Klasyfikacja Pekin 2008

Klasyfikacja 2004 Ateny, gdzie Chiny zajęły 2 miejsce

Ostatnie igrzyska 2012 w Londynie, gdzie USA ledwo uciekły Smokowi

Dlaczego gimnastyka jest kluczowa pod kątem przyszłych olimpijczyków?

Pomijając kontrowersje związane z metodami wychowawczymi Chińczyków, osiągnięcia ich młodych gimnastyków są naprawdę imponujące. Co ciekawe, w Chinach, podobnie jak w USA, niezależnie od dyscypliny sportowej (np. pływania czy lekkoatletyki), w której w przyszłości będzie się specjalizował przyszły zawodnik, większość dzieci zaczyna swoje treningi od gimnastyki… Jest ona swego rodzaju "bazą" treningową.

Dlaczego gimnastyka?

Ponieważ mała masa ciała młodych sportowców nie jest w gimnastyce żadną przeszkodą. W przeciwieństwie do większości dyscyplin olimpijskich: lekkoatletyki, rzutów oszczepem, tenisa czy boksu. Ciekawostką jest, że sukcesy w tej dyscyplinie częściej uzyskują dziewczynki niż chłopcy.

W gimnastyce liczy się to jak dobrze kontrolujesz swoje ciało, jak bardzo przekraczasz ograniczenia własnego ciała. W końcu słowo akrobatyka pochodzi od greckiego akrobatos, co można przetłumaczyć jak „chodzić na palcach” lub bardziej dosłownie „dojść najwyżej”. Tego właśnie najlepsi olimpijczycy uczą się bardzo wcześnie: dyscypliny oraz ciągłej pracy nad sobą, ten kto nie wytrzyma tempa i na chwilę się zatrzyma - wypada z obiegu.

Dzieci naukę rozpoczynają we wczesnym dzieciństwie, kiedy kości, stawy oraz mięśnie są najbardziej elastyczne. Gimnastykom w wieku 5-6 lat łatwo jest się rozciągnąć i wypracować dużą mobilność stawów i kręgosłupa. Dodatkowo jest to bezpieczne, bo dzieci nie tylko są bardzo elastyczne, ale również mają dużo szybszą regenerację od dorosłych i mogą szybciej zaadoptować ciało do nowych ruchów.

W gimnastyce poza elastycznością równie ważna jest siła. Ręce oraz nogi bardzo szczupłych i wydawałoby się wątłych zawodników są w rzeczywistości bardzo mocne. Owszem, ich waga mocno odbiega od postury Arnolda Schwarzeneggera, ale wytrenowany gimnastyk bez problemu potrafi stanąć na jednej ręce czy też wykonywać wysokie wyskoki.

Dodatkowo rozwój fizyczny, wzrost samoświadomości swojego ciała i znajomość swoich możliwości jest pozytywna dla ogólnego rozwoju dziecka. Wśród dzieci, które regularnie chodzą na zajęcia gimnastyczne jest bardzo mały odsetek astmatyków, brak przypadków wad kręgosłupa czy nadwagi. Mniejszy jest również współczynnik alergików oraz wysportowane dzieci rzadziej miewają infekcje. To wszystko składa się na obraz fizycznie silnego i zdrowo rozwijającego się dziecka – przyszłego sportowca.

Jeżeli jednak mówimy o przyszłych chińskich gimnastykach olimpijskich, sprawa wygląda trochę inaczej: tutaj panuje żelazna dyscyplina. Dzieci, które mają największe sportowe predyspozycje fizyczne i są zdeterminowane do ćwiczeń trafiają do elitarnych ośrodków sportowych. Tam kontynuują edukację i większość czasu pozaszkolnego spędzają na wyczerpujących ćwiczeniach.

Ich rozkład dnia jest ściśle zaplanowany, uwzględniający odpowiednie regularne posiłki, treningi z rozciągania i inne ćwiczenia zapełniające im cały dzień. Pod okiem najlepszych trenerów (w tym wielu byłych medalistów olimpijskich) kształtowana jest kilkutysięczna grupa dzieci. Gimnastycy poza wsparciem dydaktycznym dysponują dużymi, świetnie wyposażonymi ośrodkami sportowymi. Pełnymi nowoczesnego sprzętu, który i tak w końcu w 90% jest produkowany na miejscu w kraju.

Najlepsze szkoły mają więc wszystko: wiedzę, sprzęt i ludzi oraz pełne poparcie władz, którym zależy na jak największej liczbie złotych medalistów. W końcu dla Chińczyków, podobnie jak i dla nas, osiągnięcia sportowe reprezentacji są częścią dumy narodowej.

A osiągnięcia mają spore. W liczbie medali konkurują z najlepszymi, czyli głównie z USA oraz Rosją, odrabiając straty z wcześniejszych lat. Możliwe, że w najbliższym czasie to właśnie sportowcy z Chin zdominują igrzyska olimpijskie. Wygląda na to, że zmierzch dominacji amerykańskiej następuje również na polu sportowym.